u

u I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n ndm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl_7}}{{stl_8}}u {{/stl_8}}{{stl_7}}' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'samogłoska ustna, tylna, wysoka, zaokrąglona' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}u II {{/stl_13}}{{stl_8}}przyim. łączy się z dopełniaczem {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wskazuje na osobę, która jest właścicielem lub użytkownikiem miejsca, w którym coś się znajduje lub coś się dzieje': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spotkajmy się u mnie. Mieszkał u ciotki. Spędził wakacje u krewnych na wsi. Była u fryzjera, u lekarza, u krawcowej, u szewca. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wskazuje na całość, której coś jest częścią albo uzupełnieniem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Palec u ręki. Klamka u drzwi. Lampa u sufitu. Guziki u płaszcza. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wskazuje na miejsce w niewielkiej odległości od czegoś; przy, koło': {{/stl_7}}{{stl_10}}Stać u drzwi. Miasto leży u stóp góry. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wskazuje na osobę, rzecz, itd., do której odnosi się treść zdania': {{/stl_7}}{{stl_10}}U słonia narządem chwytnym jest trąba. U ofiary wypadku stwierdzono wstrząs mózgu. Miał długie włosy jak u kobiety. {{/stl_10}}